Echo’s Bones/Were Turned to Stone, 2020

In Echo’s Bones/Were Turned to Stone lig je met een koptelefoon op een handgeknoopt wollen tapijt dat door de kunstenaar ontworpen werd.
De praatzieke nimf Echo wordt door de godin Juno gestraft en kan voortaan nog alleen mensen napraten. Eenzaam en verlaten sterft ze in een grot. Haar beenderen verstenen, maar haar stem leeft voort en verdubbelt elke klank.

In Echo’s Bones/Were Turned to Stone hoor je een vrouwelijk personage dat haar geest lijkt te ordenen in een anaforische keten van eindeloze associaties, referenties en feiten. Ze is gefascineerd door anekdotes uit het leven van dode kunstenaars, schrijvers, acteurs, zangers, filmregisseurs en componisten zoals Georgia O’Keeffe, Elsa von Freytag-Loringhoven, Samuel Beckett, Berthe Morisot, Erik Satie, Delphine Seyrig, Mary Wollstonecraft, Lina Bo Bardi, Honoré de Balzac, Hilma af Klint, Edgar Allan Poe, Ovidius en talloze anderen. Haar eindeloze opsommingen worden afgewisseld met gezucht en gesteun, wat dan weer overgaat in feitelijke beschrijvingen van de werking van het menselijk lichaam of de toestand van de planeet. Zo lang ze praat, bestaat ze.

Hand knotted carpet, wool and bamboo silk, 270 x 90 cm; sound piece, headphone, English spoken, 210’, loop